Για σένα...

Κάθε δύση φέρνει μια ανάμνηση...

Κάθε ανατολή μια ελπίδα....

Μα ανάμεσα στη δύση και την ανατολή..
υπάρχουν ώρες χωρίς ήλιο....

Αυτές οι ώρες χωρίς ήλιο είναι που θυμάμαι...
σε αυτές τις ώρες ποτέ δεν κοιμάμαι....

Σαν νυχτοπούλι και εγώ την νύχτα ξαγρυπνώ...
μες τον πόνο τις πίκρες να ξεχνώ...

Ώρες ατελείωτες που δεν μ' αφήνουν...
σαν να θέλουν να με πάρουν μαζί..
και με στην θλίψη με ντύνουν...

Ώρες, μέρες, χρόνια...αναμνήσεις...
γλυκές, πικρές, που δεν θέλεις να κρατήσεις...

Αχ νύχτα όμορφη πάρε με μαζί σου...
δύσες και ανατολές να μην ξαναζήσω...

Στα αστέρια να με πας...
μες τα μάτια της να χαθώ..
να με μαγέψει για άλλη μια φορά.
Μόνο αυτό, τίποτα άλλο δεν ποθώ!

Αγάπη! Παράξενο συναίσθημα...

Αγάπη! Λέξη που κλειδώνετε στα χείλη
συναίσθημα που ταράζει τα στήθη...

Αποροφημένος στο χαμογελό της πάλομαι
μέσα στα μαγικά μάτια της βαθειά να χάνομαι


Στον μαγικό της κόσμο να χαθώ..
το γλυκό κορμί της αχ! πως ποθώ!

Κλείνω τα μάτια μου και σε ονειρεύομαι
πλάι μου να είσαι να σε ερωτεύομαι...

Που να σαι τώρα...που η μοναξιά μου με κυβερνά...
που η καρδιά μου μόνο πόνο ξέρει να ζητά...

Αγάπη! Λέξη που γρήγορα ξεχνιέται...
πόθος που σβήνει και στην θάλασσα πλανιέται...

Ζωή πλανεύτρα...

Ζωή πλανεύτρα..

Ζωή πάλι με την μαγεία σου με πλάνεψες...
και στα τραγούδια σου τα θλιμμένα με έκρυψες

Τα αστέρια ψηλά πονεμένα με κοιτάνε..
στην καρδιά μου βαθειά τι έχω με ρωτάνε..

Ανοίγω την καρδιά μου που μέσα μου πονεί
εκεί στα βάθη της για πάντα εκείνη ζει..

Εκείνη που σε τόπους ήρεμους με ταξίδεψε...
Φόβους και εφιάλτες τους πήρε και καλά τους έκρυψε..


Στα μαγεμένα μάτια της ζούσα εκεί κρυφά
ένα φιλί της, ένα άγγιγμα μόνο ήθελα στα κλεφτά

Δεν είναι όμως πια εδώ και φοβάμαι..
πως μόνος μου πάλι τα βράδυα θα κοιμάμαι

Δακρυσμένα τα αστέρια με θλίψη με κοιτούν
και τραγούδι πονεμένο, θλιμμένο τραγουδούν ..

Ζωή πλανεύτρα, με τους έρωτες και αγάπες με χτυπάς..
άφησέ με να ζήσω μονάχος, και πίσω μην γυρνάς!!

Η Ελπίδα...

Κλείνω τα μάτια και βλέπω ένα τίποτα...

Κι είναι ένα όνειρο δίχως αναμνήσεις
Ανοίγω τα μάτια και πάλι βλέπω ένα τίποτα ...
Είναι έρωτας δίχως καταλήξεις...

κλείνω τα μάτια και βλέπω ένα μέλλον δίχως ελπίδα...
χωρίς εσένα , για μένα δεν υπάρχει πυξίδα...

χωρίς πυξίδα μέσα στην θάλασσα μονάχος...
σε μια θάλασσα αγριεμένη...
και η ελπίδα χάνεται στο βάθος...
σε μια άνιση μάχη που είναι χαμένη...

Κλείνω τα μάτια και βλέπω εσένα..
κοιτάζοντας το αύριο με μάτια κλαμένα...
μόνος σε ένα σοκάκι σκυμμένος ...
μόνος με αναμνήσεις, περπατώντας θλιμμένος...

by Ntinos